AVASES

AVASES

Αὐάσεις Graecis; Ita Aegyptii vocant habitationes, quae sunt in medio deserto, voce compositâ ex si, i e. desertum, et havva, quod est habitatio. Unde plural. Gap desc: Hebrew Numer. c. 32. v. 41. Arabice Gap desc: Hebrew est ambire, et Gap desc: Hebrew multae domus Arabum, tamquam in ordinem digestae. Ergo Gap desc: Hebrew Αὔασις, proprie est ambitus domorum, i. e. villa, seu oppidum in loco siticuloso, aut potius habitatio, quam ambiunt loca siticulosa; quomodo Graeci definiverunt, quamvis vim vocis ignorarent. Strabo de Africa l. 2. Ε᾿ρικυῖα παρδάλει. κατάσικτος γάρ ἐςτι ταῖς οἰκήσεσι περιεχομένας ἐρήμῳ καὶ ἀνύδρῳ γῇ. Καλοῦσι δὲ τὰς τοιαύτας οἰκήσεις, Αὐάσεις οἱ Αἰγύπτιοι.. Et l. 17. Αὐάσεις δ᾿ οἱ Αἰγύπτιοι καλοῦσι τὰς οἰκουμένας χώρας περιεχομένας κύκλῳ μεγάλαις ἐρημίαις, ὡς ἄν νήσους πελαγίας. In Strabone legunt Α᾿νάσεις, sed Αὐάσεις rescribit Casaubon. ex Stephano, in Αὔασις, quam lectionem veram esle docet, quod pro Avasi Oasin scribunt Herodot. l. 3. et Ptol. l. 4. c. 5. et alii ad legem 7. D. de interdictis et relegatis §. 5. Incolas Plin. l. 5. c. 9. Oeasitas vocat Aethicus autem et Orosius l. 1. c. 2. Avasitas. Bochart. l. 4. Phaleg, c. 29.